زندگینامه اولین شهید مدافع حرم استان چهارمحال و بختیاری شهید علی عسگری دهم بهمن ماه سال ۱۳۶۲ بود که در خانواده مذهبی در شهر طاقانک که یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری است و در پنج کیلومتری شهر کرد مرکز استان قراردارد پسری به دنیا آمد که نام او را علی گذاشتند بهروز پدر علی از مردمان سخت کوش و کاری بود که هم کشاورزی و هم کارگری می کرد . علی در دامان پر مهر مادر و در...

زندگینامه اولین شهید مدافع حرم استان چهارمحال و بختیاری شهید علی عسگری

دهم بهمن ماه سال ۱۳۶۲ بود که در خانواده مذهبی در شهر طاقانک که یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری است و در پنج کیلومتری شهر کرد مرکز استان قراردارد پسری به دنیا آمد که نام او را علی گذاشتند بهروز پدر علی از مردمان سخت کوش و کاری بود که هم کشاورزی و هم کارگری می کرد . علی در دامان پر مهر مادر و در کنار پدر و دیگر برادران و خواهران رشد یافت و چه زیبا تربیت گردید علی از همان دوران طفولیت در کارها به کمک پدر می شتافت علی تحصیلات ابتدایی را در سال ۱۳۶۹ در دبستان شهید مطهری طاقانک آغاز کرد و در همان‌جا به پایان رساند. دوره تحصیلی راهنمایی را در مدرسه شهادت و دوره متوسطه را در دبیرستان رازی طاقانک به اتمام رساند.

چون فردی تربیت یافته از یک خانواده مذهبی بود از همان دوران کودکی نسبت به انجام تکالیف دینی و فرائد الهی همراه پدر و برادران در مراسمات و مساجد حضور داشت و از آنجایی که خداوند صوت زیبای بود همیشه در مراسمات مذهبی نوحه سرایی و دعا می خواند و دعاهای کمیل او از سوز و گداز خاصی برخوردار بود.

علی پس از تحصیلات متوسطه وارد کسب‌وکار شد تا به موقعیت اقتصادی‌اش رونق دهد به همین دلیل در پروژه‌های صنعتی شرکت کرد ودراین عرصه تبحر یافت و استاد کارماهری شد. اما آنچه علی را در محیط کار وزندگی از دیگران متمایز می‌ساخت توجه به معنویات، رعایت مسائل شرعی و حفظ روحیه دینی و انقلابی بود.

وی در سال ۱۳۸۳ راهی سفر کربلا شد و همین سفر بود که مسیر زندگی‌اش را تغییر داد. در همین سفر با مجاهدین عراقی در مسجد کوفه آشنا شد و در کنار آن‌ها به مبارزه با دشمنان آمریکایی پرداخت و پس از مدتی به ایران بازگشت و تا پایان تسخیر عراق توسط آمریکا چند بار دیگر به عراق سفر کرد و همراه مجاهدان عراقی با دشمنان آمریکایی مبارزه نمود.

علی با آغاز بیداری اسلامی سفرهای زیادی به کشورهای عراق، لبنان و سوریه داشت. در لبنان با نیروهای حزب‌الله همکاری داشت و پس از تعرض مزدوران تکفیری و سلفی و تروریست‌ها به سوریه، با هدایت نیروهای حزب‌الله برای کمک به مردم مظلوم سوریه و حفاظت از حرم حضرت زینب (س) راهی سوریه شد.

وی در سوریه فعالیت‌های گوناگونی برای مردم مظلوم آن دیارانجام داد. هم خدمات فنی و مهندسی که در آن مهارت داشت ارائه داد، هم در امدادرسانی به مجروحان و آوارگان سوری و سکنی دادن آن‌ها و رساندن مایحتاج و مواد غذایی بسی کوشش کرد وهم با قلبی اندوهگین به غسل و کفن‌ودفن شهدا پرداخت و با نماینده ولی‌فقیه در سوریه همکاری کرد و علاوه بر این در تشکیل و سازماندهی هیئت‌های مذهبی در محرم وصفر سال ۱۳۹۱ و مداحی و نوحه‌خوانی سر از پا نشناخت.

در این مدت در سوریه خواب و آرام نداشت و با تمام توان می‌کوشید.

شهیدعلی عسکری به اصرار امام جماعت مسجد حضرت زینب سلام الله علیهم و دوستانش در سوریه در روز ۱۷ ربیع الاول که تولد پیامبر گرامی اسلام و تولد خود علی هم بود قرار بود مراسم عقد او ودختری که او از وی خواستگاری کرده بود به نام« دعا »برگزار شود ولی در این روز نبرد سختی در گرفت و وی که از حرم حضرت سکینه سلام الله علیها دفاع می کرد نخست توسط یکی از تک تیراندازان تکفیری دستش مجروح و سپس تیر دیگری به چشمانش اصابت میکند و در روز ۱۰ بهمن ماه ۱۳۹۱ که درست روز تولدش بود آسمانی شد و توسط سفارت ایران در سوریه خبر شهادتش را به خانواده دادند و در گلزار شهدای شهر طاقانک آرام گرفت و خانواده وی در دیدار خصوصی که با مقام معظم رهبری داشتند آقا:

« فرمودند ملت ایران و جهان اسلام به مجاهدان همچون شهید علی عسکری افتخار می کند. به نقل قول از خانواده این شهید بزرگوار سه سال پس از شهادت که خانواده آنها را جهت زیارت قبر حضرت زینب به سوریه می‌برند آنها ضمن ملاقات با آیت الله حسینی و خانم دعا که نامزد علی بودو زیارت قبر حضرت زینب کبری سلام الله علیهم و بقیه شهدا در راه بازگشت در هواپیما با شهید عزیز قاسم سلیمانی ملاقات و احوالپرسی می کنند که سردار به پدر شهید علی عسکری می گوید :(دعا کنید که من هم شهید بشم).

پدر شهید در جواب می گوید شمامالک اشتر زمانید و ما برای سلامت شما همیشه دعا می‌کنیم. در پایان قسمتی از وصیت نامه شهید علی عسگری را می آوریم :

(برادران و خواهران به شما وصیت می کنم از رهنمودهای رهبر والامقام و فرزانه امام خامنه ای راه را بجویید برای مادیات زیاد خود را به زحمت نیندازید و قدری به فکر آخرت باشید).

روحشان شاد و یادشان گرامی